Αγία Αικατερίνα μου Μεγάλη μου Αγία
που έχεις χάρες ουράνιες πολλά τα μεγαλεία
Ζηλεύω την σοφία σου την γνώση και την τόλμη
Ζηλεύω την αγάπη σου που έδειξες στον Δεσπότη
Ζηλεύω το δαχτυλίδι σου που στο δεξί σου χέρι
ο Νυμφίος σου ο Χριστός σου φόρεσε και χαίρει
Αικατερίνα Νύμφη εσύ του Ποιητού Μεγάλη
πρέσβευσε στον Νυμφίο σου να στρέψει βλέμμα πάλι
Σ` εμέ την αμαρτωλή πολύ την αναξία αθλία
και να με πλύνει πάρα πολύ να γίνω και γω αξία
Το δαχτυλίδι τ’ουρανού που τόσο έχω ζηλέψει
ζήτησε απ’τον Ιησού και σε μένα να φορέσει
Πρέσβευε Αικατερίνα μου μεγάλη μου αγία
δώσε μας χέρι δυνατό δώσε μας ευλογία
Να γίνουμε οι κήρυκες του εικοστού αιώνα
και να φωνάξουμε παντού πως ήγγικε η ώρα
Να μοιάσουμε τον Πρόδρομο τον Βαπτιστή του Πλάστη
που μετανοείτε φώναζε σ’ολόκληρη την πλάση
Οπως εφώναξες και συ για Βασιλιά για Κτίστη
τον Ιησού μας τον Χριστό σ’ολόκληρη την κτίση
Χαίρε Αικατερίνα μας μυρίπνοο λουλούδι
Χαίρε του παραδείσου μας τριαντάφυλλο μπουμπούκι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου