Τετάρτη 11 Νοεμβρίου 2009

ΥΜΝΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΚΟΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ



Ω γλυκειά μου Παναγία
Βασίλισσα των Ουρανών
και των Αγγέλων η Κυρία
το καύχημα μαθητριών

Ω Μητέρα Μητερούλα
με τα μάτια βλέπω της Ψυχής
τη μέρα που ο Υιός σου
κοντά του σε κάλεσε να ρθείς

Βλέπω Μητέρα ν’ ανεβαίνεις
στο όρος ψηλά των Ελαιών
και για ύστατη φορά να κάνεις
την προσευχή σου εις τον Θεόν

Και όπως ανέβαινες Μητέρα
τα δέντρα έκλειναν την κεφαλή
γιατί σ’ εγνώρισαν πως είσαι
η Μητέρα του Εμμανουήλ

Και όταν γλυκειά μας Μητερούλα
την προσευχή σου τέλειωσες
στον οίκο σου ήρθες να ετοιμάσεις
την κλίνη που θα κοιμηθείς

Κλαίνε γλυκεία Μανούλα κλαίνε
οι χήρες και τα ορφανά
κλαίει ο κόσμος όλος Μάννα
που ήσουν γι αυτόν παρηγοριά

Ξάφνου βροντή μεγάλη ακούσθη
και ω των θαυμάτων θαύματα
έντεκα απ’ τους Αποστόλους
νέφη τους έφεραν πυκνά

Τα νέφη γλυκειά μου Παναγία
για την δική σου την ταφή
από τα πέρατα του κόσμου
τρεις Ιεράρχας έφεραν μαζί

Θρήνος μεγάλος έγινε Μάννα
σαν έμαθαν οι μαθητές
πως θα μεναν σε λίγο μόνοι
χωρίς τις δικές σου διδαχές

Μα η καρδιά σου εσένα Μάννα
πλημμυρισμένη ήταν από χαρά
που με τον Μονογενή σου
θάσουν σε λίγο εκεί ψηλά

Και ήρθε η ώρα Μάννα ήρθε
Μανούλα γλυκεία μου ζηλευτή
και παρέδωσες το πνεύμα
στον Υιό σου τον Μονογενή

Εθρήνησαν οι Απόστολοι
και σ’ εγκωμίασαν πολύ
κι είχανε θλίψη στην καρδιά τους
ο Πέτρος ο Παύλος κι όλοι μαζί

Νοιώθω και εγώ αυτόν τον πόνο
που είχαν οι Απόστολοι στην Ψυχή
γιατί φοβούμαι αγαπημένη
μη μας αφήσεις ορφανοί

Σε ποιον τον πόνο μας θα λέμε
όταν θα φύγεις Συ ψηλά
ποια Μάννα σαν σένα
θα μας ζεσταίνει την καρδιά

Ποια Μάννα θα μας λέει
καλώς τα μου τα παιδιά
Ποια Μάννα θα μεσιτεύει
και θ’ απομακρίνει τα δεινά

Ποια Μάννα εις τον κόσμο
θα πονάει τόσο πολύ
που γονατιστή μέρα και νύχτα
θα ζητάει έλεος για τα παιδιά

Μην παραδείς γλυκειά Μανούλα
την δέηση των μικρών σου νεοσσών
και γρήγορα Μανούλα πάλι
στείλε πρεσβείες εις τον Θεόν

Δοξάζω Μητέρα μου δοξάζω
την θεία σου μετάσταση
Δοξάζω σου αγαπημένη
Εσέ την Μάννα την αγνή.

Δεν υπάρχουν σχόλια: