Σάββατο 18 Δεκεμβρίου 2010

Τετάρτη 1 Δεκεμβρίου 2010

Ορθή σκέψη και πράξη

Ο Παντοδύναμος Θεός έδωσε την ελευθερία του σκέπτεσθε και πράττειν, αλλά εκ της καλής ή κακής χρήσεως αυτής θα αποδειχθεί η λογική εκάστου. Μόνον όταν ο άνθρωπος αποκτήσει πραγματικήν ταπείνωση, τότε θα κατανοήσει ότι δεν συμφέρει εις αυτόν η ελευθερία, αλλ’ ως λογικός, ουδαμώς εξαπατώμενος υπό του εχθρού, θα επιθυμεί να υποταχθεί εις τον Χριστόν, να διοικείται υπ’ Αυτού και του Πνεύματος του Αγίου και θα ζητά από τον Πανάγαθον να δείξει εις αυτόν την ευσπλαχνία Του, ώστε να αξιωθεί να ακούει την φωνή Του. Τι χαρά τότε, τι ευτύχημα, τι μεγαλείον, όταν, όχι μόνον θα καθοδηγεί αυτόν, αλλά θα επιδεικνύει την αγάπη Του, θα βεβαιώνει τους εκλεκτούς δια των λόγων Του, τους οποίους θα επισφραγίζει δια θαυμάτων.

Σάββατο 23 Οκτωβρίου 2010

Ορθή σκέψη και πράξη


Δια της μελέτης του Ευαγγελίου θα αποκτήσωμεν σύνδεσμον και ειλικρινή αγάπην μετά του Κυρίου, θα τον εξαναγκάσωμεν ούτω να έλθη πλησίον μας, ίνα απ’ ευθείας καθοδηγή ημάς δια του Αγίου Πνεύματος, ώστε, τίποτα άνευ προσταγής Του να εκτελώμεν, της οποίας θ’ αξιωθώμεν μόνο δια του ταπεινού φρονήματος και της θερμής προσευχής.

Τότε θα ευρισκώμεθα εν ασφαλεία, εφ’ όσον ο εχθρός - διότι θα ελλείπη ο εγωϊσμός -δεν θα ευρίσκη τρόπον να μας περιπλέκη και μας πλανά, με το τέχνασμα ότι έχομεν νουν, λογικήν και συνεπώς ορθώς σκεπτόμεθα και πράττομεν. Τούτο όμως δεν ευσταθεί, διότι μόνον ο Θεός σκέπτεται και κρίνει ορθώς και εκ των ανθρώπων μόνο εκείνοι που μετ’ Αυτού επικοινώνησαν έφθασαν εις το τέλειον της Αγιωσύνης, καθόσον καθοδηγούντο υπό του Αγίου Πνεύματος, πολύ δε περισσότερο όσοι άλλοτε ήσαν αρχηγοί εις τας διαφόρους μονάς. Και πρώτιστων παράδειγμα έχομεν τον Αγιον Αντώνιον και τους άλλους Πατέρας, εις τους οποίους πολλάκις ο Θεός απεκάλυπτεν. Ούτοι επίσης είχαν την δωρεάν του προορατικού, δι αυτούς ουδέν το κρυπτόν. Μάλιστα κάποτε οι Πατέρες ενήργουν πράξεις ανεξηγήτους, τας οποίας εν τούτοις οι υποτακτικοί υπέμενον, γνωρίζοντες ότι οι ηγούμενοι πράττοντες ούτω πράττουν ορθώς, εφ’ όσον καθοδηγούνται από του Αγίου Πνεύματος, συν τω χρόνω δε και αυτοί δια της υπακοής, της ταπεινοφροσύνης και του αγώνος εξηγιάζοντο και επικοινωνούν μετά του Πνεύματος του Αγίου. Ολόκληρος τότε ο βίος των, το παράδειγμα των, το χάρισμα του Λόγου προσήλκυον και οι συνάνθρωποι κατέφευγον εις αυτούς δια την σωματικήν και την ψυχικής των υγεία.

Κυριακή 12 Σεπτεμβρίου 2010

Το απαράμιλλο κάλλος της Θεοτόκου (Μέρος 2)


Βλέπετε λοιπόν, ότι η πραγματική ταπείνωση και η σεμνότης επροκαλούσαν εις την Υπεραγία Θεοτόκον εντροπήν, αλλά και το ύψος εις το οποίον Την ανεβίβασε ο Πατήρ ο Ουράνιος. Αργότερα ο Ιδιος αφήρεσε το κάλυμμα και είπε:
«Δεν επιτρέπω να είσαι κεκαλυμμένη, Συ η δόξα των χειρών Μου, το κάλλος του Ουρανίου Οίκου Μου. Οσοι θα ατενίζουν εις Σε, δια να απολαμβάνουν το κάλλος Σου, Αγγελοι, Αρχάγγελοι, Προφήται, Απόστολοι, Μάρτυρες και Πατέρες, Ασκηταί και Ομολογηταί, Μητέρες και Παρθένοι, μικροί τε και μεγάλοι. Συ θα προξενής εις αυτούς ανεκλάλητον χαράν. Ολοι πλέκοντες εις Σε εγκώμια θα λέγουν : Συ έγινες η αγαθή αιτία να ανέλθωμεν εις την βασιλείαν, να υμνούμεν και να δοξάζωμεν τον Πατέρα, τον Υιόν, το Πανάγιο Πνεύμα και Σε την Παναγίαν. Συ έλουσες δια των θερμών δακρύων Σου την μεμολυσμένην καρδία μας. Συ εδέχθης την Σταύρωση του Υιού Σου, δια να κατέλθη και εις ημάς το έλεος και η ευσπλαχνία του Παντοκράτορος».
Αυτά προς την Υπεραγία Θεοτόκο απηύθυνεν ο Πατήρ ο Ουράνιος, ενώ συχρόνως η Θεοτόκος έχαιρε, διότι χαρά την κατελάμβανε, όταν Τον ήκουε να ομιλή.
Αλλοτε πάλιν έλεγεν : «Εις οποιανδήποτε τελετήν ή πανήγυρη, Συ θα είσαι το κόσμημα, η οποία θα χαρίζης την ωραιότητα από το Ουράνιον κάλλος Σου. Οσων Σε ατενίζουν αι φωναί, αι ζητωκραυγαί και τα εγκώμια θα ακούωνται ως ποταμοί ρεόντων υδάτων. Ταύτα δε διότι ετίμησας Εμέ τον Πατέρα, Πλάστην και Δημιουργόν, Με ηγάπησες τόσον ώστε η αγάπη και ο πόνος τον οποίον δι Εμέ έτρεφες Σ’ έκαμαν να δέχεσαι ευχαρίστως όλας τας προσταγάς Μου, το σπουδαιότερον δε όλων εδέχθης να υποστής την σταύρωση του Υιού Μου, του γλυκυτάτου Σου τέκνου, η οποία ως ρομφαία έπληξε την αγαθήν καρδίαν Σου, χάριν της σωτηρίας του γένους Σου.
Πόσον, πρέπει, Κόρη εκλεκτή, να Σε αγαπώ, πόσον πρέπει και Εγώ να Σε τιμώ. Αιωνίως θα απολαμβάνης την τιμήν και την δόξαν από Εμέ τον Πατέρα και τους σεσωσμένους και αγιασμένους του Ουρανού, διότι Συ είσαι η αιτία της απολυτρώσεώς των.
Χαίρε, χαίρε, χαίρε, η χαρά των Αγγέλων και πάντων των Αγίων».

Ιδετε λοιπόν την σημασία που είχεν ο εν τη Γη βίος της Θεοτόκου, η ταπείνωση, η υπομονή, η σεμνότης και εις ποίον, ένεκεν τούτων, ύψος Την ανεβίβασεν ο Πατήρ, ο εν τοις Ουρανοίς.
Αυτά ζηλώσατε. Εγκαταλείψατε την αμαρτίαν. Αντλήσατε δύναμη. Αφήσατε τον ψευδοπολιτισμόν και την ματαιότητα όπως εργασθήτε δραστηρίως δια την σωτηρίαν σας και την σωτηρίαν των άλλων, διότι αι ημέραι είναι βραχείαι και παρέρχονται.
Η υπακοή σας θα σας φέρη πλησίον εις την Θεοτόκον καθ’ όσον την τιμήν που έλαβε από τον Ουράνιο Πατέρα και σεις θα την λάβετε, όπως και την δόξαν και την τιμήν που απήλαυσαν πάντες οι Αγιοι, οίτινες ηγωνίσθησαν και των οποίων το Αίμα χάριν ημών εχύθη δια να ευρεθούμε εις την Ορθοδοξίαν.
Αγωνισθήτε λοιπόν και σεις, ίνα λάβετε την ιδίαν δόξαν και τιμήν. Αμήν.

Δευτέρα 30 Αυγούστου 2010

Το απαράμιλλο κάλλος της Θεοτόκου (Μέρος 1)


Ευρισκομένη εις την γην, η Υπεραγία Θεοτόκος, ως άνθρωπος, δεν υπερηφανεύθην ποτέ δια το αφάνταστον κάλλος Της και ποτέ δεν επιθύμησε να επιδείξη τούτο εις τον Μνηστήρα Της, εις τα τέκνα Του, εις τους συγγενείς του, εις τους φίλους του, εις τους γείτονάς του. Την καταλάμβανε μάλιστα εντροπή και σεβασμός και πάντα εκάλυπτε το πρόσωπο, ίνα μη κινεί την περιέργειαν και θαυμάζουν το καλλίγραμμον αυτού, το ανάστημα, την κυματοειδή κόμη και σαγηνεύει αυτούς το σεμνόν, το ταπεινόν, το γλυκύ βλέμμα Της. Όταν μάλιστα την εκαλούσαν ίνα της δώσουν διαταγάς προς εργασίαν, ήκουε χωρίς να ατενίζει, καθόσον ήτο αδύνατον να αντικρύσει κάποιος τους οφθαλμούς Της, χωρίς να εκφράση τον απέραντον σεβασμόν του.

Δευτέρα 26 Ιουλίου 2010

Προσευχή, η Δύναμη του κάθε Χριστιανού

Προσευχή θα πρέπει να κάνει κάθε χριστιανός, κάθε μέρα και όλη την εβδομάδα, διότι υπάρχει κρίση μεγάλη στην Ελλάδα. Διότι Σόδομα και Γόμορρα την έχουν καταντήσει οι δαίμονες που φρίττουν οι σατανικοί οι λέοντες, να κατασπαράξουν τα νεαρά παιδιά και κτυπούν τις πνευματικές προσωπικότητες, που υπακούουν στο θέλημα του Ουρανίου Πατρός. Δεν πρέπει να χάνουμε το θάρρος μας και την ψυχραιμία μας, αλλά να αντέξουμε να αγωνισθούμε να προσευχηθούμε και αγάπη να δίδουμε, όπου και να βρεθούμε.....

Τετάρτη 7 Ιουλίου 2010

Το κατρακύλημα των ημερών (β)

Να είσαι πάντα στη ζωή με το Χριστό δεμένος
να φέρεις την εικόνα Του, ποτέ μασκαρεμένος.

Δεν σου αρέσει η μορφή και του Θεού εικόνα,
σκέψου πως θα βγει αυτή η ψυχή μέσα από το σώμα.

Μορφή να μην αλλάζετε ούτε για λίγο,
διότι δικαιώματα δίνετε στο θηρίο.

Πως πήρες την απόφαση και έκανες τέτοιο λάθος,
και έχεις πέσει άνθρωπε σε χάος και σε βάθος.

Να μην αλλάξεις στη ζωή πίστη και τη μορφή σου,
γιατί είναι επικίνδυνο αυτό για την ψυχή σου.

Μόνο στην Ορθόδοξη εκκλησιά που πολλοί ακολουθούνε,
κλείνονται στα ταμεία τους προσεύχονται, αγρυπνούνε.

Ημέρες είναι προσευχής και όχι για φαγοπότι,
αλλά στραβά το πήρανε το νόημα οι ανθρώποι.

Γι αυτό η προσευχή έχει μεγάλη αξία,
μέσα στου κόσμου τη φθορά και την παραλυσία.

Με όλες τις δυνάμεις μας πρέπει ν’ αγωνιστούμε
για να το κατορθώσουμε εκείνο που ποθούμε!!

Τρίτη 8 Ιουνίου 2010

Το κατρακύλημα των ημερών (α)

Είναι οι μέρες χαλεπές η αμαρτία βράζει, καθένας με το διάβολο σήμερα διασκεδάζει. Αυτές τις μέρες οι άνθρωποι αλλάζουν τη μορφή τους, χωρίς να ξέρουν τι ποιούν στο σώμα και την ψυχή τους. Πυκνώνουνε τα σύννεφα και ο ουρανός μαυρίζει μα με τις προσευχές των χριστιανών όλο και καθαρίζει. Βλέπει η Παναγία την φθορά και έχει μεγάλο πόνο, οι αμαρτίες μας βουνά μες τον φθαρτό τον κόσμο. Έπεσε πάλι ο άνθρωπος εις σε μεγάλη πτώση και μόνο η μετάνοια μπορεί να τον σηκώσει. Μα ο κόσμος ναρκώθηκε από την αμαρτία, και έχασε με το Θεό κάθε επικοινωνία. Εις την ζωή σου άνθρωπε πήρες στραβή πορεία και άφησες την πνευματική ζωή και ζεις στην αμαρτία. Όπως στον άσωτο υιό άφησες τον Πατέρα, και θύμα έπεσες ληστών στου σατανά τα χέρια….

Κυριακή 6 Ιουνίου 2010

Παρασκευή 7 Μαΐου 2010

ΥΜΝΟΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΙΩΑΝΝΗ ΤΟ ΘΕΟΛΟΓΟ


Θαυμάζουμε όλοι Ιωάννη τα θαύματα σου τα πολλά
και απορούμε αγαπημένε για τα χαρίσματα αυτά.

Λευκό το ένδυμα φορούσες της παρθενίας την στολή
γι’ αυτό και τόσο αγαπήθηκες απ’ τον Ιησού μας τον γλυκύ.

Αγιε μας Ιωάννη, σε παρακαλούμε απ’ την καρδιά
ζήτησε απόψε που γιορτάζεις τα αιτήματα αυτά.

Να εξαγνίσει τις ψυχές μας πίστη να δώσει περισσή
το χάρισμα της ομολογίας για να σου μοιάσουμε και `μεις.

Χαίρε, Χαίρε αγαπημένε Απόστολε και μαθητή
του Ιησού μας και Θεού μας και της Παντάνασσας παιδί.

Χαίρε Ευαγγελιστή μας που άφησες πάνω στην γη
το άρωμα του Ευαγγελίου και ανασταίνονται νεκροί.

Χαίρε εύοσμο λουλούδι του Παραδείσου ζηλευτό
των Ορθοδόξων είσαι στολίδι και το αθάνατο νερό.

Χαίρε, Χαίρε Ιωάννη ψέλνουν απόψε πολλές ψυχές
και περίσσιες σου ζητούνε ευλογίες και ευχές

Δευτέρα 3 Μαΐου 2010

ΥΜΝΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΦΩΤΕΙΝΗ


Γλυκιά μου Σαμαρείτισσα του Παραδείσου άνθος
ευωδιαστό μου γιασεμί του Ιησού μας κάλλος.

Τριαντάφυλλο που άνθισες στον πιο βαρύ χειμώνα
γιατί ήταν ο Νέρωνας θεριό εκείνον τον αιώνα.

Και χόρταινε όταν έπινε, χριστιανικό το αίμα
γι’ αυτό τα νιάτα θέριζε και νύχτα και ημέρα.

Μα εσύ αγία Φωτεινή, τον νίκησες τον πλάνο
περήφανη προσπέρασες δεν άγγιζες τον μαύρο.

Και ντρόπιασες τον Νέρωνα με τα θαύματά σου
που έκανες αγία μου με τας προσευχάς σου.

Το Φως όπου εσκόρπιζες, όπου και αν περνούσες
γινόταν φλόγα στις ψυχές εκείνες που διψούσαν.

Να πιούν νερό ουράνιο νέκταρ του Παραδείσου
και να ζήσουνε κι αυτές στην αγκαλιά του Κτίστου.

Δώσε αγία Φωτεινή το ζων το ύδωρ σ’ όλους
αυτό που έδωσε σ’ εσέ ο Ιησούς Χριστός μας.

Δώσε αγία Φωτεινή την δίψα μας να σβήσεις
με το νερό το αθάνατο την ψυχή μας να γεμίσεις.

Πρέσβευε Νύμφη του Χριστού, να μας δοθεί το Πνεύμα
να μας δοθεί στo καθένα μας το Άγιο το Πνεύμα.

Και τότε εμείς θα τρέξουμε στα πέρατα του κόσμου
για να μοιάσουμε όλοι μας, τους μαθητάς του Λόγου.

Χαίρε, Χαίρε Φωτεινή, Σαμάρειας καμάρι
Χαίρε του Παραδείσου μας ολόδροσο βλαστάρι!!

Παρασκευή 23 Απριλίου 2010

Η ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ (ΜΕΡΟΣ B)


Εκκλησία δεν πηγαίνουν,
να πως οι εχθροί επεμβαίνουν!
Τους κάνουν όργανό τους
και πονάει το ψυχικό τους!

Πάντα απογοητευμένοι,
οι ψυχοπαθείς, οι πονεμένοι!
Το σώμα και το Αίμα του Ιησού Χριστού θεραπεύει,
αλλά ποιος ψυχοπαθείς, το γυρεύει;

Οι πάντες μπορούνε να θεραπευθούνε,
αυτοί που από ψυχοπάθεια πονούνε,
χωρίς θεραπευτική αγωγή,
με αντίδωρο, αγιασμό και προσευχή!

Η καθαρή προσευχή τους δαίμονες ζαλίζει,
η ακολουθία της Υπεραγίας τους φοβίζει!
Τα Αγγελικά Τάγματα Της, τους τρομάζουν,
τρέχουν και αναστενάζουν!

Αυτό να επιδιώκετε,
με την προσευχή να τους διώκετε,
με το λιβάνι να τους εξαφανίζετε,
όλους τους χώρους και τις αποθήκες να λιβανίζετε.

Η νηστεία δίνει στο Χριστιανό μεγάλη χάρη
και λάμπει ο χριστιανός, σαν αυγουστιάτικο φεγγάρι.
Οι ασθενείς, έστω και ένα βράδυ να νηστέψουνε,
την επομένη με τον Κύριο θα οδέψουνε.

Δεν πρέπει στις ψυχές μας να υπάρχουνε λεκέδες,
θα πρέπει να μοιάζουν με αρωματικούς μενεξέδες!
Δεν πρέπει στις ψυχές μας να υπάρχουνε σκουριές,
θα πρέπει να είναι όπως οι ανθισμένες αμυγδαλιές!

Του εγωισμού την ασθένεια, δύσκολα θα την νικήσετε,
μόνο εάν το Χριστό πολύ αγαπήσετε!!
Ο εγωισμός είναι θανάσιμο φίδι,
που κολλάει στη ψυχή μας σαν στρείδι!

Εάν τον εγωισμό νικήσετε,
πολλές ασθένειες θα υπερνικήσετε!
Ο εγωισμός φέρνει της ψυχής την αφάνεια
και χάνεις πολλά αγαθά από τα Ουράνια!

Ταπεινωθείτε, ταπεινωθείτε,
και τότε Παναγία μου χίλιες δόξες θα πείτε!
θα πάρετε μεγαλύτερη χάρη,
να έχετε εις την ψυχή σας, του Θεού το λυχνάρι!

Πέμπτη 15 Απριλίου 2010

Η ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ (ΜΕΡΟΣ Α)


Της κάθε ασθένειας ο πόνος βαρύς
και ο φετινός χειμώνας δριμύς!
Υπάρχουν ασθενείς, που υποφέρουν βαρέως,
το γνωρίζει πολύ καλά , ο Ιησούς ο Ναζωραίος!

Υπάρχουν ασθενείς, χωρίς ειδική φροντίδα,
χωρίς των ιατρών την ελπίδα!
Υπάρχουν ασθενείς, που δεν νοσηλεύονται,
αλλά μόνοι στο σπίτι τους, παιδεύονται!

Χωρίς σωστή διατροφή,
χωρίς σωστή θεραπευτική αγωγή!
Ζητούν, ζητούν του Θεού την φροντίδα!
Ζητούν, ζητούν της Παναγίας την ελπίδα!

Κάποιοι κράζουν την Υπέρμαχο Στρατηγό ως Απολυτρία,
αλλά και ως Γιάτρισσα Παναγία!
Ως φανερωμένη Κυρία
και ως Γρηγορούσα Θαυματουργή Παναγία!

Αοράτως φθάνει η Παναγία
και σταυρώνει τα ανήμπορα τεκνία!
Αθόρυβα οι Άγγελοι, με αγιασμό ραντίζουν
και τους ασθενείς ανακουφίζουν!

Χρυσές ακτίνες στέλνει η καθαρή προσευχή!
η Παναγία σταυρώνει και ευλογεί!
Παρακαλεί τον Ουράνιο Πατέρα,
να ελεήσει όλη την πάσχουσα σφαίρα!

Ποτέ σ’ αυτή την αμαρτωλή γη,
δεν υπήρχαν τόσοι πολλοί της ασθενείας χορηγοί.
Οι ασθένειες πληθαίνουν καθημερινώς,
τρέχει και ο Τριαδικός Θεός!

Τρέχει να σώσει ασθενήματα,
μα δεν ακούει της ασθενείας τα μηνύματα!
Ζητάει μετάνοια,
να θεραπεύσει απ’ τα Ουράνια!

Πολλοί ασθενείς υποφέρουν,
οι Ουρανοί τα πάντα ξέρουνε!
Πολλοί ψυχοπαθείς στο δρόμο,
γεμάτοι φόβο και τρόμο!

Αυτούς πονάει πολύ η Παναγία,
που τους κυρίευσαν τα άγρια θηρία!
Άνθρωποι που κυκλοφορούν ανάμεσα μας,
μα δεν τους γνωρίζει η καρδιά μας!
(συνεχίζεται ……)

Σάββατο 3 Απριλίου 2010

Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ (ΜΕΡΟΣ Β)


Τι σου λείπει σημερινέ άνθρωπε, σε ερωτάω ο Θεός σου,
και όλο απομακρύνεσαι από την Εικόνα μου, μουτζουρώνοντας το πρόσωπο σου;
Δεν σου άρεσε ο Παράδεισος, γιατί είχε περιορισμούς,
και συ ήθελες να είσαι ασύδοτος, να έρπεις του πονηρού.
Η υπακοή για σένα είναι μορφή δουλείας,
αδιαφορώντας για το ότι εσύ υπηρετείς την χειρότερη μορφή της, την φαύλη αμαρτία.
Αγνοείς όμως ότι, όλοι αυτοί που δεν θέλουν να βασιλέψω επ’ αυτών, τους θεωρώ εχθρούς,
και θα δώσω εντολή έμπροσθέν Μου φέροντας τους να κατασφαγούν.
Όλα τα αποκαλύπτει το Ευαγγέλιο, τίποτε δεν απέκρυψα,
όλα σας τα άφησα παρακαταθήκη, και ύστερα έφυγα.
Σας γνώρισα τι θα ζητήσω από εσάς, κατά την τελική κρίση,
ποιος ο δρόμος που οδηγεί στον Ουρανό, και την Πύλη θα ανοίξει.
Δεν έχετε φαντάζομαι παράπονο, ούτε βαδίζετε στα τυφλά,
απλώς δεν ενδιαφέρεστε να βρεθείτε στα δεξιά.
Πάντοτε σκέφτεστε, έχετε ακόμα καιρό, γι αυτά να ασχοληθείτε,
έτσι σας πλανάει ο εχθρός, για να μην γρηγορείτε.
Εγώ κοιτάζω προαίρεση, έφεση, τάση και την δομή,
τα βεβιασμένα ή προσχεδιασμένα βήματα δεν υποδηλούν υποδομή.
Και οπωσδήποτε δεν μπορείτε να κοροϊδέψετε ΕΜΕΝΑ τον Θεό σας,
διότι ΕΓΩ ο Ιδιος κατοικώ εντός σας, και διευθύνω το ψυχικό σας.
Όσοι το έχετε παραδώσει στα Άχραντα Χέρια Μου, στην Θεία Πρόνοια Μου,
και αποτελείτε την Ποίμνη Μου, τα εκλεκτά αρνιά Μου.
Όσους τους πλάνεψε ο εχθρός και υπακούουν σε κείνον,
γνωρίζω κάθε σκέψη τους και κίνηση, μα αρκεί να ΜΟΥ απευθύνουν,
ένα “ΗΜΑΡΤΟΝ ΚΥΡΙΕ, ΕΛΕΗΣΕ ΜΕ ΘΕΕ ΜΟΥ”,
και ΕΓΩ θα ανοίξω την θύρα του Ελέους Μου, έτσι είναι ακριβέ Μου.
Και μια μόνο ψυχή να σωθεί είναι έργο μεγάλο,
τρίζουν τα υποχθόνια, βρυχάται ο λαοπλάνος.
Ενώ μεγάλη χαρά γίνεται στον Ουρανό, για την επιστροφή,
ενός ασώτου υιού, που στο βιβλίο Ζωής θε να γραφτεί.
Ο Ιησούς Χριστός χαρίζει Θεία Νουθεσία,
στα απολωλότα πρόβατα που αγωνίζονται εν παρρησία,
ενάντια στο κοσμικό φρόνημα, στο ρεύμα της απιστίας,
εν νηστεία, προσευχή και αγώνα πνευματικό, δια της ψυχής την σωτηρία!!!
Αμην, Δόξα σοι ο Θεός!

Τρίτη 23 Μαρτίου 2010

Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ (ΜΕΡΟΣ Α)


Κεφαλή της εκκλησίας ΕΙΜΑΙ ο Ιησούς Χριστός
κεφαλή του ποιμνίου Μου και ολόκληρου του κόσμου το ΦΩΣ.
Οσοι δε Με αναγνωρίζουν ως τον Πάντων Βασιλέα,
όσοι δεν δέχονται την εξουσία που Μου χάρισε ο Πατέρας,
δεν διαφέρουν από εκείνους που με σταυρώσαν ομοφώνως,
τι κι αν είναι Χριστιανοί, εξακολουθούν να κάνουν φόνο.
Είναι πονηρά τα έργα τους δεν δέχονται το φως,
στις περισσότερες περιπτώσεις δουλεύουν, Βελίαρ και Θεό.
Και νομίζουν πως κάτι κάνουνε, πως έχουν καρποφορία,
ότι δεν είναι ειργασμένο εν Θεώ, φέρνει πανωλεθρία.
Της σωτηρίας η ψυχή είναι η τελευταία μέριμνα,
πόσο Με πικραίνουν τον Θεό τους, που δι αυτούς στον Σταυρό ανέβηκα!

+++

Τα πάντα στην Εκκλησία έχουν θεσπισθεί, δια της αποκαλύψεως τη Σοφία,
δια να παροτρύνουν τον αμαρτωλό θνητό, στης ψυχής την σωτηρία.
Όλα δια την σωτηρία της ψυχής σας, πως δεν το κατανοείτε;
ολόκληρο το Σχέδιο της Οικονομίας του Θεού, γιατί αδιαφορείτε;
Το Στάδιο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής σας προετοιμάζει για την πολύτιμη Μετάνοια,
μέσω της οποίας δια του καθαρισμού της ψυχής σας, θα συμμετέχετε στα Σεπτά Πάθη μου τα Άγια.
Πως θέλετε να αναστηθεί η ψυχή σας αν δεν συσταυρωθούμε;
αν τα πάθη δεν δαμάσετε, στο Γολγοθά μαζί πως θα ανεβούμε;
Πως θα ανεβάσω την σάρκα σου μαζί Μου στον Ουρανό,
αν δεν την έχεις καθαρίσει από οποιονδήποτε μολυσμό;
Πως θα της χαρίσω την Θέωση αν το Θεό δεν πιστεύεις;
πως θα κατοικήσεις στα Ουράνια αν αφθαρσία δεν λατρεύεις;
Αν δεν ελκύεσαι από το ΦΩΣ που είμαι ο Χριστός,
πως δι ΕΜΟΥ θα φθάσεις στον Τριαδικό Θεό;
Αλήθειες Ουράνιες από τον κόσμο αγνοημένες,
ερωτήσεις όχι μόνο αναπάντητες, αλλά και παρεξηγημένες.
Ο σημερινός άνθρωπος, όχι μόνο δεν εμβαθύνει στα απόρρητα,
αλλά ως η μύγα το φως τον ελκύουν, τα γελοία και τα απόβλητα.
Και ο Πάνσοφος Νους που έπλασε τα πάντα εν Σοφία,
να τα χαρίσει στον άνθρωπο, την κορωνίδα της Δημιουργίας,
εξίσταται και απορεί, γιατί τόση πνευματική κατάπτωσης,
πότε επιτέλους θα αρχίσει στον ορίζοντα, κάποια πνευματική ανάτασης;

(συνεχίζεται ...)

Κυριακή 14 Μαρτίου 2010

Ο ΚΑΛΟΣ ΠΟΙΜΗΝ


Σαράντα έχει πρόβατα η Παναγιά η Παρθένα
κι αφήνει τα τριάντα εννιά και ψάχνει να `βρει εμένα.

Κι αφού με βρήκε, στο λουτρό έτρεξε να με πλύνει
κι αφού τα λέπια πέσανε μου `φυγε η σκοτοδίνη.

Κι αφού με έπλυνε καλά με πήγε στον ποιμένα
και είπε κοίτα τα καλά ήταν τραυματισμένα.

Κι αφού με έκανε καλά με πήγε στο μανδρί Της
και με κατέταξε κι εμέ στην ποίμνη την δική Της.

Αυτή είναι η μάννα η Παναγιά μαζεύει τραυματίες
τους κατατάσσει στα σχολειά και μεσ` τις εκκλησίες.

Με χάιδεψε με γαλούχισε με το άγιον Της βλέμμα
κι αφού καλά με έκανε με πήγε στον ποιμένα.

Και μην στους δρόμους τριγυρνάς εσύ χωρίς τσομπάνη
ή σήμερα ή αύριο ο λύκος θα σε φάει.

Εχει τσομπάνη η Παναγιά τον ίδιον τον Υιόν Της
και γαλουχεί και μεριμνά Αυτός το Ποίμνιον Της.

Ελα και θα οφεληθείς τίποτα δεν θα χάσεις
και κάνε λίγη άσκηση την σάρκα να δαμάσεις.

Εκεί θα πάρεις φάρμακα που `ναι πολύ σπουδαία
εκεί μητέρα και παιδιά θα τα περνάμε ωραία.

Ελα στην εκκλησιά εκεί για να σπουδάσεις
αν θέλεις σε ουράνιες μονές, ψυχή να κατατάξεις!

Παρασκευή 5 Μαρτίου 2010

ΙΚΕΣΙΑ ΣΤΗ ΠΑΝΑΓΙΑ


Ω Παρθένα μου Μαρία
και Βασίλισσα Κυρία
Τούτο σε παρακαλώ
δέξου τον αμαρτωλό.

Μαννουλίτσα πονεμένη
σου ζητώ να με προσμένεις
λίγα χρόνια για να ζήσω
την πνευματική ζωή ν` αρχίσω.

Θέλω λίγα χρόνια ακόμα
για να εργασθώ σκληρά
να παιδέψω το κορμί μου
που είναι υπόλογο σ' αυτά.

Θέλω τούτο τιμωρήσω
κι` από το άλφα για ν` αρχίσω
κι` όσο και να κουρασθώ
θέλω να τιμωρηθώ.

Και μια χάρη θα ζητήσω
από το ένα για ν` αρχίσω
δοσ` μου χρόνια να εργασθώ
τούτο σε παρακαλώ

Το αμπέλι της ψυχής μου
να σκαφτεί αυτό καλώς
και καρπούς πολλούς να φέρει
για να δει κι` ο αμπελουργός.

Τίποτ` άλλο δεν ζητάω
πλούτη δόξα και λεπτά
είναι μάταια ετούτα
είναι όλα αυτά φθαρτά

Θέλω δύναμη να δώστε
τον εχθρό μου να εξοντώστε
ν` αναπαύσω την ψυχήν μου
την καλή συνείδησιν μου.

Θέλω για να σηκώνομαι
πρωί στην προσευχή μου
να λέγω τον εξάψαλμο
για να σωθεί η ψυχή μου

Παρθένα μου Βασίλισσα
γλυκιά μου Παναγία
ελάτε να μας σώσετε
από την αμαρτία.

Μαννούλα μου, Μητέρα μου
γλυκιά παρηγοριά μου
έλα και κατασκήνωσε
για πάντα στην καρδιά μου

Μητέρα μου Μαννούλα μου
πεντάμορφη του Κόσμου
ας σ` έβλεπα ένα λεπτό
κι` ας έχανα το φως μου.

Σάββατο 20 Φεβρουαρίου 2010

Η ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ (2)


Όλου του κόσμου τα καλά και αν τα αποκτήσω
στην αμαρτία εάν ζω τι έχω να κερδίσω.

Είναι ο εχθρός μου δυνατός και δίνε μου κουράγιο
να βγάλω το καράβι μου γερό προς το μουράγιο.

Οι σφαίρες είναι το δάκρυ μου και το πλοίο ο Σταυρός μου
και η μεσονυκτική προσευχή είναι το οχυρό μου
και η Μάννα η Παντάνασσα είναι η Στρατηγός μου.

Θα νικηθεί ο παμίαρος με τέτοια πανοπλία
και θα τον δέσει με άλλυσο η Παντάνασσα Μαρία.

Η νηστεία και η προσευχή δύναμη έχουν μεγάλη
κι’ από ληστή τον άνθρωπο σ’ αρνί τον μεταβάλει.

Γι’ αυτό εάν κάνης προσευχή θα διώξεις τον εχθρό σου
και τότε θα `ρθεί ο άγγελος να μείνει στο πλευρό σου.

Στην κιβωτό της Παναγιάς ελάτε να γραφτείτε
γιατί η μπόρα έρχεται αν θέλετε να μην βραχείτε.

Γρήγορα όμως μην αργείς κι’ η κιβωτός θα κλείσει
και σ’ εύρη έξω η βροχή και σε καταποντίσει.

Σαν πληγωμένη έλαφος τρέχω προς τον τσομπάνη
για να μου δέσει την πληγή και βάλσαμο μου βάνει.

Μα ο τσομπάνης ο καλός τα τραύματα μου δένει
και με καλή κατήχηση μεσ’ την εκκλησιά με στέλνει.

Μεσ’ την Ορθοδοξία μας αν θα `ρθείς φορέματα θ’ αλλάξεις
μ’ ένα καλό πνευματικό και την ψυχή θα φτιάξεις.

Εκεί θα πάρεις το όπλο σου ένα Σταυρό στο χέρι
που τον φοβάται ο εχθρός σαν δίκοπο μαχαίρι.

Αυτό το όπλο του Σταυρού πρέπει να τ’ αγαπήσεις
να το κρατάς πολύ σφιχτά αν θέλεις να κερδίσεις.

Θα σε βοηθήσει η Παναγιά να διώξεις τον εχθρό σου
και θα σε πάει στο γιατρό να πιεις το γιατρικό σου.

Θα βρεις γαλήνη αδελφέ εκεί θα ησυχάσεις
και το σαπρών σου παρελθόν εκεί θα το ξεχάσεις.

Θα φύγουνε τα φίδια σου που ζώσαν το κορμί σου
που στα `χει βάλει ο πονηρός και τρώγαν την ψυχή σου.

Ελα γλυκέ μου αδελφέ έλα ν’ αγκαλιασθούμε
να διώξουμε τα πάθη μας και να συγχωρηθούμε.

Και έτσι θα σκάσει ο εχθρός την σάρκα του θα ξεσκίσει
η Παναγιά η Παντάνασσα τον έχει κυνηγήσει.

Τετάρτη 10 Φεβρουαρίου 2010

Η ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ (1)


Όποιος σηκωθεί την νύκτα που περνάει η Παναγιά
και μοιράζει Θεία δώρα στ’ άγρυπνα της τα παιδιά.

Βοήθησε με Παναγιά μου να προσμένω να σε ειδώ
κι’ απ’ αυτά που θα μου δώσεις θα ωφεληθώ και εγώ.

Αφού τον όκνον θα τινάξεις, θα μπορείς να σηκωθείς
και με της ψυχής τα μάτια θα μπορέσεις να με δεις.

Έχω τόσα να σου δώσω που και συ θα απορείς
μόνον τρέξε να προφθάσεις μην με χάσεις και χαθείς.

Πες το σ’ όλα τα παιδιά μου τους προσμένω κι αυτουνούς
έχω δώρα να τους δώσω δεν τα βάζει ανθρώπου νους.

Μόνον πες τους για να τρέξουν φορτωμένη δεν μπορώ
να χτυπάω όλες τις πόρτες στην βροχή να καρτερώ.

Μόνον πες το στα παιδιά μου, πως για όλους καρτερώ
μου έρχονται όμως τόσο λίγοι και λυπάμαι κι απορώ.

Άγρυπνη όλες τις ώρες και γυρνάω εδώ και εκεί
κι όποιος άρρωστος με κράζει, τον βοηθώ να γιατρευτεί.

Τέτοια δώρα ποιος, χαρίζει απ` τους θνητούς απ` την ζωή
μόνον η Μάννα η Παναγία η Παντάνασσα κι Αγνή.

Τετάρτη 3 Φεβρουαρίου 2010

ΓΟΛΓΟΘΑΣ


Εκ του Γολγοθά το βράχο όλοι γύρω στον Σταυρό
προσηλώνουμε το βλέμμα στον κρεμμάμενο Υιό.

Με το αίμα που σταλάζει από τα χέρια του στην γη
το αντίλυτρον μετράει για την κάθε μια ψυχή.

Το μυστήριο της αγάπης ξετυλίγεται μπροστά
όλες μας τας αμαρτίας ο Υιός αυτός βαστά.

Ολοι γύρω ας σταθούμε και με ευγνώμονα φωνή
ω Χριστέ σε ευχαριστούμε ο καθένας μας ας πει.

Τρίτη 26 Ιανουαρίου 2010

ΤΟ ΚΑΡΑΒΙ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ


Το καράβι της ψυχής πάντα ταξιδεύει
να ψαρέψει ναυαγούς πάντοτε γυρεύει.

Να μην ψάχνεις να με βρείς είμαι εκεί κοντά σου
δεν σ’ αφήνει η μέριμνα τα αμαρτήματά σου.

Δεν θ’ αφήσω ναυαγό που να τον γυρέψω
και στα βάθη του νερού θε να τον ψαρέψω.

Έχω ναυαγοσωστικά τα πιστά παιδιά Μου
που φοιτούνε άγρυπνα στα κατηχητικά Μου.

Ποιά νομίζετε παιδιά είναι η δασκάλα
κάνει άσκηση βαριά του Χριστού η Μάννα.

Ψάξε βρες τους φάρους μου τα πιστά παιδιά Μου
να σε οδηγήσουνε στα Αγια Σχολειά Μου.

Εκεί θα `βρεις την χαρά θα `βρεις την γαλήνη
μες τα κατηχητικά που ο Χριστός την δίνει.

Κι έτσι όλοι οι μαθηταί θα υμνολογείτε
την Μητέρα του Χριστού θα δοξολογείτε.

Χαίρε Διδασκάλισσα Καθηγήτρια μας
Μάννα του Ιησού Χριστού και η Παντάνασσα μας.

Δεν θ’ αφήσω ναυαγό που να μην τον γυρέψω
και στα βάθη του νερού θε να τον ψαρέψω.

Δευτέρα 18 Ιανουαρίου 2010

ΠΟΥ ΝΑ ΕΛΠΙΖΩ


Που να ελπίζω η τρισάθλια που να ελπίζω η ταπεινή
ποιόν η ξένη να ικετεύσω και που να κλείνω την κεφαλή.

Υπό την σκέπην σου καταφεύγω και την σωτηρία επιζητώ
Αγνή Παρθένε βοήθησον με μη με αφήσεις ν’ απολεσθώ.

Ελπίς του κόσμου και σωτηρία απεγνωσμένων καταφυγή
Τυφλών και ξένων η βακτηρία των θλιβομένων καταφυγή.

Εάν Παρθένε δεν με ακούσεις, εάν Συ δεν με λυπηθείς
εάν δεν ηδείς την κάκωσιν μου και σαν Μητέρα με λυπηθείς.

Τις να μου δώσει παρηγορία τις να μου δώσει αναψυχή
Τις μου το σκότος να καταλάμψει και να με σώσει την δυστυχή.

Χαίρε Παρθένε Παρθένων δόξα, Χαίρε ανάκλησης του Αδάμ
Χαίρε του Κόσμου η σωτηρία, Χαίρε παμπόθητε Μαριάμ.

Κυριακή 10 Ιανουαρίου 2010

ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΣΤΗΝ ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΛΥΤΡΩΤΗ


Με πόνο και παράπονο και με απελπισία
κλαίω και την παρακαλώ την Μάννα Παναγία

Παρθένα Παναγία Μου μόνη παρηγοριά μου
σε Σε λέγω τον πόνο μου που έχω στην καρδιά μου

Το ξέρω παραφέρθηκα πολύ εις την ζωή μου
δικαίως που παιδεύομαι να δαμασθεί η ψυχή μου

Αρκεί για να εξιλεωθεί ψυχή να καθαρίσω
τώρα εις την ζωή που ζω πρωτού να ξεψυχήσω

Χτυπιέται το κορμάκι μου αυτό για να λυγίσει
μα κάντο βράχο στο γιαλό ποτέ μην διαλύσει

Κι αν τυραννιέται στην ζωή να μην αγανακτήσω
στην πίστη να στερεωθεί τον μαύρο να νικήσω

Κι αν παιδευτώ, κι αν κουραστώ πόνους κι αν αποκτήσω
ισόμετρο στην δύναμη ψυχή να μην γκρεμίσω

Παρθένα Παναγία Μου Μανούλα Εσύ μεγάλη
Εσύ είσαι η προστάτης μας όσο καμία άλλη

Μανούλα Σε φωνάζουμε μικροί μα και μεγάλοι
γι αυτό μας φοβερίζουνε οι καταραμένοι οι άλλοι

Πρόφθασε Μάννα σώσε μας Μανούλα Παναγιά Μας
να δώσεις φώτιση πολύ σε εμάς και στα παιδιά μας

Στον άνδρα στα πεθερικά σ’ αυτήν την γειτονιά μας
στον κόσμο ειρήνη στον λαό για να χαρεί η καρδιά μας

Ζητώ συγγνώμη για όλους μας κακώς να μην κριθούμε
δώσε παράταση στην ζωή για να ετοιμασθούμε

Μάννα Μητέρα του Χριστού και Μάννα όλου του κόσμου
είσαι το Φως παρηγοριάς κι ο λυτρωμός ο δικός μου.

Αμήν και τω Θεώ δόξα!

Δευτέρα 4 Ιανουαρίου 2010

ΥΜΝΟΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΤΙΜΙΟ ΚΑΙ ΖΩΟΠΟΙΟ ΣΤΑΥΡΟ (ΜΕΡΟΣ Δ)


Τώρα που είσαι εις την γη σκέψου τα σφάλματα σου
Σταυρό μην ξαναβρίσει πια η γλώσσα η δικιά σου.

Σταυρός η σωτηρία σου το όπλο της ζωής σου
και η αιώνιος χαρά στην άυλο ψυχή σου.

Γιατί λοιπόν να βλασφημείς και νάχης τόσο μίσος
σκέψου και μετανόησε τα λόγια πάρε πίσω.

Έλα μπροστά εις τον Σταυρό θερμά να γονατίσεις
με δάκρυα και στεναγμούς ήμαρτον να ζητήσεις.

Έλα πρωτού να είναι αργά γιατί θα μετανιώσεις
τότε δεν θα μπορείς κανείς να σ’ ελευθερώσει.

Έλα πρωτού να έρθουνε πολύ φρικτοί οι πόνοι
θα περιμένεις την αυγή μα δεν θα ξημερώνει.

Μες το σκοτάδι πάντοτε και μες την τυραννία
και δεν θα βρίσκεις ανάπαυση ποτέ και ησυχία.

Ποτέ μην απελπίζεσαι όσο κι αν έχεις φταίξει
έλα κοντά εις τον Χριστό και θα σε συγχωρέσει.

Θάρρος να έχεις στη ζωή και όχι απελπισία
κι αν έχεις αμαρτήματα υπάρχει θεραπεία.

Μεγάλη η χάρη του Σταυρού είναι να σας λυτρώσει
από τις αμαρτίες σας να σας ελευθερώσει.

Εύχομαι η χάρις του Σταυρού τους πάντες να φρουρήσει
να σώσει κάθε άνθρωπο που έχει κατρακυλήσει.

Εύχομαι η Χάρις του Σταυρού μαζί και ευλογία
να οδηγήσει τις ψυχές εις την σωστή πορεία.

Αμήν! Αμήν! Αμήν!