Δια της μελέτης του Ευαγγελίου θα αποκτήσωμεν σύνδεσμον και ειλικρινή αγάπην μετά του Κυρίου, θα τον εξαναγκάσωμεν ούτω να έλθη πλησίον μας, ίνα απ’ ευθείας καθοδηγή ημάς δια του Αγίου Πνεύματος, ώστε, τίποτα άνευ προσταγής Του να εκτελώμεν, της οποίας θ’ αξιωθώμεν μόνο δια του ταπεινού φρονήματος και της θερμής προσευχής.
Τότε θα ευρισκώμεθα εν ασφαλεία, εφ’ όσον ο εχθρός - διότι θα ελλείπη ο εγωϊσμός -δεν θα ευρίσκη τρόπον να μας περιπλέκη και μας πλανά, με το τέχνασμα ότι έχομεν νουν, λογικήν και συνεπώς ορθώς σκεπτόμεθα και πράττομεν. Τούτο όμως δεν ευσταθεί, διότι μόνον ο Θεός σκέπτεται και κρίνει ορθώς και εκ των ανθρώπων μόνο εκείνοι που μετ’ Αυτού επικοινώνησαν έφθασαν εις το τέλειον της Αγιωσύνης, καθόσον καθοδηγούντο υπό του Αγίου Πνεύματος, πολύ δε περισσότερο όσοι άλλοτε ήσαν αρχηγοί εις τας διαφόρους μονάς. Και πρώτιστων παράδειγμα έχομεν τον Αγιον Αντώνιον και τους άλλους Πατέρας, εις τους οποίους πολλάκις ο Θεός απεκάλυπτεν. Ούτοι επίσης είχαν την δωρεάν του προορατικού, δι αυτούς ουδέν το κρυπτόν. Μάλιστα κάποτε οι Πατέρες ενήργουν πράξεις ανεξηγήτους, τας οποίας εν τούτοις οι υποτακτικοί υπέμενον, γνωρίζοντες ότι οι ηγούμενοι πράττοντες ούτω πράττουν ορθώς, εφ’ όσον καθοδηγούνται από του Αγίου Πνεύματος, συν τω χρόνω δε και αυτοί δια της υπακοής, της ταπεινοφροσύνης και του αγώνος εξηγιάζοντο και επικοινωνούν μετά του Πνεύματος του Αγίου. Ολόκληρος τότε ο βίος των, το παράδειγμα των, το χάρισμα του Λόγου προσήλκυον και οι συνάνθρωποι κατέφευγον εις αυτούς δια την σωματικήν και την ψυχικής των υγεία.
Προς ανύψωση του ανθρωπίνου γένους, ο Πατήρ μετά του Μονογενούς Του Υιού και του Αγίου Πνεύματος ενήργει δια των Πατέρων θαύματα, ώστε ο λόγος και τα θαύματα να επιδρούν εις την ψυχήν των επισκεπτών, ίνα κατέρχονται εις τας οικίας των με καλλιτέρας διαθέσεις. Εάν αναγνώσωμεν τα βιβλία των Αγίων Πατέρων, θα ίδωμεν πολλά παράδοξα, τα οποία όμως απεδείχθησαν ορθά και ωφέλιμα.
Ως παράδειγμα τούτων σας αναφέρω εκείνο που συνέβη εις το Πατριαρχείον της Κωνσταντινουπόλεως προ ολίγων ετών. Ο τότε Πατριάρχης, άνθρωπος ελεήμων, διέτασσε τους υποτακτικούς να μαγειρεύουν πάντοτε ιδιαίτερον φαγητόν δια τους “αλήτες” τους οποίους προσεκάλει καθημερινώς να γευματίζουν εις το Πατριαρχείον. Οι υποτακτικοί όμως αγανακτούσαν και πολλάκις παρεπονούντο ότι, παρέχων φαγητόν εις αυτούς, τους ζημιώνει καθόσον δι αυτού του τρόπου γίνονται οκνηροί. Ο Πατριάρχης εν τούτοις επέμενε εις την γνώμην του, διότι ησθάνετο επιτακτικήν την ανάγκην της ανακουφίσεως των “αλητών”.
Όταν κάποτε εις το Πατριαρχείον εξερράγη πυρκαϊά, ουδείς εκ των υποτακτικών ήτο εις θέση να την σβύση. Τότε ο Πατριάρχης λέγει : «Τι κάθεσθε; φωνάξατε τους “αλήτας”, που τρώγουν εδώ». Πράγματι οι “αλήται” κατέφθασαν και με υπερανθρώπους προσπαθείας έσβυσαν το πυρ, εξ αυτών μάλιστα εκάησαν τέσσαρες.
Κατ’ αυτόν τον τρόπον οι υποτακτικοί συνησθάνσθησαν τη προορατικότητα του Πατριάρχου, του λοιπού δε με απόλυτον σεβασμόν και υπακοή εδέχοντο τους λόγους του.
Ας παραδειγματισθώμεν όθεν εξ αυτού και ημείς, ας ζηλώσωσμεν και ας φροντίσωμεν όπως δια του αγώνος της προσευχής μας δοθή το χάρισμα της ταπεινοφροσύνης και της υπομονής, δια να μη εξαπατώμεθα υπό του εχθρού, ότι δήθεν έχομεν νουν και λογικήν δια να κρίνωμεν και πράττωμεν καλώς, αλλά να ενεργή εφ’ ημών απ’ ευθείας το πνεύμα του Θεού, ώστε να βαδίζωμεν συμφώνως προς τα διαταγάς Του.
Ας μη κλονιζώμεθα αν αυτά που θα πράττωμεν φαίνονται εγωϊστικά, παράδοξα κάποτε. Πρέπει ν’ αδιαφορήτε δια την κρίση των άλλων, εφ’ όσον εκτελήτε το θέλημα του Παναγάθου Θεού. Τότε η ψυχή σας θα επαναπαύεται διότι θ’ αναλογίζεσθε ότι διοικείσθε υπό του Αγίου Πνεύματος. Όταν επέλθη η ευλογημένη ώρα, οπότε ο Κύριος θα καταδείξη ότι ενεργούσατε κατ’ εντολή Του ως πιστοί εργάται, θα χαίρεσθε και θα αγάλλεσθε, ενώ η πεποίθηση και η πίστη θα στεφανώνουν το έργο σας, καθόσον συναισθανόμενοι οι άνθρωποι, μετά σεβασμού και αγάπης θα υπακούουν και θα συμμορφώνωνατι εις τους λόγους σας.
Μόνο η πραγματική εργασία προς μετάνοια των πλανηθέντων αρέσει εις τον Κύριον Ιησούν Χριστόν, ο οποίος θα ευλογήση το έργο μας, ημάς δε θα καταλάβη χαρά ανεκλάλητος. Προς τούτο απαιτείται θέληση, αλλά θέληση αγαθή.
Συνεχίζεται …….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου