Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΑΣ

του Στρατή Ανδριώτη

Η Γέννησή της ανεδείχθη σωτήρια για τον κόσμο. Ήρθε με αγγελική πρόρρηση μηνύοντας την χαρά. Η Είσοδός της στο Ναό υπήρξε προοίμιο του μεγίστου μυστηρίου της Ενανθρωπήσεως του Θεού Λόγου που αναπλάθει τον φθαρέντα από την αμαρτία κόσμο καί λυτρώνει το πλάσμα των χειρών Του. Στα Άγια των Αγίων την υπηρετούν Άγγελοι του Θεού. Προετοιμάζεται η Αγία ζωή της η ένθεη, η ξένη προς την αμαρτία, αξιούμενη μεγάλων χαρισμάτων, περιβεβλημένη πίστη, σοφία και άμετρη παρθενία...

Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΝΗΣΤΕΙΑΣ

«Ψυχή μη αθυμήσης αν σοι προσβάλλη ο εχθρός, προσευχή τε και νηστεία, εκ ποδών αποσκρουσθήτω σοι» (Ωδή θ’ Μέγας Κανών)

Τας ημέρας της Τεσσαρακοστής ετοιμαζόμεθα όλοι με νηστείαν και εξομολόγηση, με αγρυπνίας και προσερχώμεθα εις την θείαν κοινωνίαν με πίστη, ίνα ήδη ο Κύριος την μετάνοιαν και μας δώσει την συγγνώμην Του, το θάρρος, τη δύναμη, όπως εργασθώμεν στο έργο Του με προθυμίαν.

Είναι ανάγκη από καιρού εις καιρόν να αγρυπνώμεν, τιμώντες και δοξάζοντες τον Κύριον, αφού μάλιστα τόσα όργανα του εχθρού αγρυπνούν και οργιάζουν, δια να χαίρει. Πρέπει λοιπόν και ημείς να αγρυπνώμεν χάριν του Σωτήρος, ο οποίος κατήλθεν ως άνθρωπος, αν και ήτο Θεός, που ενήστευσε, που νύκτες ολόκληρες κατέφευγε εις την έρημον προσευχόμενος, αγρυπνών δι ημάς, παρακαλών τον Πατέρα να τον ενισχύση εις τον αγώνα δια την ιδικήν μας σωτηρίαν. Εν τέλει υπέστη τον οδυνηρόν σταυρικόν θάνατον με τους χλευασμούς, τους εμπτυσμούς, τας μαστιγώσεις δια να αποπλύνη και αγιάση με τον πόνον Του την ανομίαν μας. Η επιθυμία Του ήτο και πάλιν να μας φέρει πλησίον Του, χαίρει εκ τούτου, ότι μας περιέσωσε από τον σατανά και την αιώνιαν καταδίκην. Ποιους όμως;